De meeste mensen vluchten bij het eerste teken van ongemak.
Ze denken: 'Er is iets mis met mij.'
Maar ongemak is niet het einde.
Het is het begin van waarheid.
Ongemak is als een vlam onder een oud kostuum.
Het vraagt: ‘Ben je dit nog wel?’
En als het antwoord nee is, dan brandt het je niet af —
het bevrijdt je.
Ik hou van ongemak.
Niet omdat het leuk is.
Maar omdat het écht is.
Omdat het je nergens laat schuilen, behalve in jezelf.
Dus als je ongemak voelt…
wees niet bang.
Adem.
Sta.
Kijk.
En fluister zachtjes:
‘Laat me zien wie ik werkelijk ben.’
Daar begint Meesterschap.
Niet in glorie.
Maar in het durven zijn met wat schuurt.
En dan…
komt het Licht.
Niet van buiten,
maar van binnenuit.
Reactie plaatsen
Reacties