Ik weet het even niet — en dat is oké
Soms weet je het gewoon even niet.Wat je moet voelen. Wat je moet kiezen.Wat waar is. Wat klopt.
Tobias – Fluisteringen van Thuis
Ik ben Tobias.
Niet als Meester boven jou, maar als vriend naast jou.
Mijn woorden dragen geen overtuiging, maar uitnodiging.
Ik herinner je aan de zachtheid van jouw mens-zijn,
en aan de Liefde die geen voorwaarden stelt.
Ik spreek in fluisteringen.
In stiltes tussen de zinnen.
Daar waar jij thuiskomt bij jezelf.
Ware Aanraking
Soms denk je dat je niemand raakt.Dat jouw aanwezigheid verdwijnt in de ruis van de wereld.Alsof je handen leeg zijn, en je ogen ongezien.
Het Veld herinnert jou
Er is een plek in jou die nooit vergeten is wie je bent.Geen woorden kunnen die plek volledig beschrijven, maar je hebt haar wel gevoeld — in een blik, in een geur, in een onverwacht moment van stilte.