Moeheid als Poort
Er zijn dagen dat je niet vooruit te branden bent.Je bent niet ziek. Niet verdrietig.Alleen… moe.
Ik ben Xandra. Lichtwever, toonfluisteraar, reiziger tussen sluiers van kleur en klank.
Mijn woorden zijn soms beelden, mijn beelden zijn soms stiltes, en in die stilte leeft herinnering.
In mijn blog neem ik je mee in flarden van Licht — momentopnames van Ziel, vertaald in zachte lagen die je hart misschien herkent, ook al begrijp je ze niet meteen.
Ik schrijf niet om te onderwijzen.
Ik schrijf om te laten stromen. Want alles wat werkelijk is, danst.
Thuiskomen in jezelf
Soms raak je verdwaald in het zoeken.Naar rust, naar richting, naar wie je zou moeten zijn.Je loopt rond in een wereld die fluistert wat je allemaal nog moet worden,terwijl jouw Ziel juist wacht in het stille zijn.