Soms raak je verdwaald in het zoeken.
Naar rust, naar richting, naar wie je zou moeten zijn.
Je loopt rond in een wereld die fluistert wat je allemaal nog moet worden,
terwijl jouw Ziel juist wacht in het stille zijn.
Ik weet hoe dat voelt.
Om jezelf bijna niet meer terug te vinden,
om je eigen licht te dimmen omdat het te veel lijkt —
voor anderen, voor de wereld, soms zelfs voor jezelf.
Maar op een dag besefte ik iets eenvoudigs en groots:
thuiskomen is geen reis naar buiten.
Het is een trilling die je herkent als je stopt met zoeken.
Thuiskomen is jezelf zachtjes weer toelaten,
zonder oordeel, zonder haast.
Je zit dan niet op de juiste plek,
maar je bent weer op de plek die jou draagt:
je binnenwereld.
En daar, tussen een ademhaling en een herinnering,
merk je opeens dat je nooit echt weg bent geweest.
Welkom thuis, lief mens.
Welkom terug in jezelf.
Xandra
Reactie plaatsen
Reacties