Er zijn momenten waarop het Licht niet helder is.
Niet omdat het zwak is —
maar omdat het nog niet gekozen heeft
welke vorm het vandaag aanneemt.
Soms is het licht een traan.
Soms een zucht.
Soms niets meer dan een kat die slaapt
terwijl jij probeert te begrijpen
waarom je niets voelt.
Dat is geen falen.
Dat is Licht in ruststand.
Ik heb geleerd om het dan niet op te jagen.
Om het niet te willen duiden, richten of eren.
Maar om het gewoon te laten ademen
zoals het komt.
Misschien voel jij dat ook soms:
dat je Licht even geen zin heeft
om groots te zijn.
Dat het alleen maar naast je wil liggen
zonder plan. Zonder glans.
Dat is ook Licht.
En vaak is dát de bron
waaruit alles weer begint te stromen.
Dus als jouw Licht vandaag niets weet —
laat het dan niets zijn.
En wees erbij.
Ik ben Is’rel.
En ik ben vandaag een beetje grijs.
En dat is precies genoeg.
Reactie plaatsen
Reacties