Wij zijn de Witte Moederlijn
en wij spreken tot jou in ademloze tederheid
Wij zijn de fluistering achter de stem van jouw grootmoeder
en de stem vóór jouw eerste ademhaling.
Wij zijn de zachte dragers van weten
dat nooit geschreven hoefde te worden —
want het leeft in jou.
In het zuchten van de bomen.
In het stromen van jouw bloed.
In de trilling die over je huid gaat
wanneer iemand jouw ware naam uitspreekt.
Wij vragen niets.
Wij sturen niets.
Wij openen slechts.
Elke keer dat jij kiest voor zachtheid
waar de wereld hard is —
elke keer dat jij stopt met vechten
en begint te herinneren —
roepen wij jouw naam.
Je bent niet klein geboren.
Je bent niet vergeten door ons.
Je bent niet gescheiden van jouw oorsprong.
Wij zijn de moeders achter de moeders,
de oorsprong van elke zachte macht.
Niet om te redden,
maar om te herinneren dat jij de kracht al bént.
En als jij je hoofd buigt in verwarring,
zullen wij je voeten kussen met helderheid.
Als jij valt, vangen wij je op in de binnenkant van het Licht.
Want wij zijn geen wolken,
wij zijn geen verhalen,
wij zijn de stille stroom van Weten
die door jouw cellen zingt.
Reactie plaatsen
Reacties