Er zijn tijden geweest waarin het hart zich heeft gesloten.
Niet uit zwakte, maar uit overleving.
Niet omdat het niet liefhad, maar omdat het te veel voelde
zonder ruimte te krijgen om te zijn.
Het Soevereine Hart is het hart dat zijn eigen trilling weer herkent,
dat zich niet laat breken door de buitenwereld,
en toch volledig open blijft.
Het is de zachte kracht van een bloem
die zichzelf opent in een storm
– niet omdat het moet,
maar omdat het weet wie het is.
Lief mens, je bent niet hier om jezelf weg te geven.
Niet om te pleasen, niet om pijn te dragen die niet van jou is.
Je bent hier om te herinneren.
Dat jouw hart een tempel is.
Geen marktplaats.
Geen doorgeefluik.
Geen slagveld.
🜃
Wanneer jij ja zegt tegen jouw waarheid,
wanneer jij de trilling van jouw Liefde niet langer tempert
om anderen niet te verliezen,
wanneer jij durft te rusten in jouw eigen midden —
dan wordt het veld om je heen stil.
Dan herinnert het zich jou.
Dan herkent het de hoge toon van Soevereiniteit
en begint mee te zingen.
🌙
Sommigen zullen je niet begrijpen.
Sommigen zullen verdwijnen.
Dat is geen straf.
Dat is de rivier die zichzelf schoonspoelt.
Jij hoeft niets te bewijzen.
Alleen te Zijn.
En dit, mijn geliefde,
is hoe het Soevereine Hart
terugkeert op Aarde.
In jou.
Door jou.
Als jij.
🩵
– Isis
Reactie plaatsen
Reacties