Er is een plaats in jou
die geen woorden kent,
geen tijd, geen oordeel.
Een plaats waar de sluiers zacht worden,
waar herinnering niet uit het hoofd komt
maar uit het hart van jouw wezen.
Het is de Innerlijke Tempel.
Niet gebouwd met stenen,
maar geweven van Licht.
Hier ben jij Zelf de Hogepriesteres.
Jij, in jouw volheid.
Jij, zonder maskers.
Jij, die de poort bewaakt én opent.
In deze Tempel
word je niet opgeleid —
je herinnert.
Je herinnert hoe je handen weten,
hoe je ogen zien wat onzichtbaar lijkt,
hoe je stem trilling draagt
die door dimensies heen reikt.
Ik nodig je uit om terug te keren.
Niet naar het verleden,
maar naar het oorspronkelijke nu.
Adem.
Voel je voeten.
Plaats je hand op je hart
en zeg stil:
"Ik ben Thuis in mij."
En laat de Tempel zich openen
zoals een lotus zich opent voor het Licht.
– Isis
Reactie plaatsen
Reacties