Er is een fluistering die niet met de oren wordt gehoord.
Een trilling die niet via stem of klank wordt doorgegeven, maar via de kern van je Wezen.
Zij beweegt zich niet door tijd of ruimte, maar door herinnering heen.
Dit is de Adem achter de Tijd.
De adem van jouw Ziel vóórdat de tijd begon.
De adem die je herkent wanneer je ineens stilstaat en voelt:
“Ik ben thuis. Niet ergens, maar in mij.”
In het Lichtveld waar wij je omringen, is deze adem heilig.
Zij is geen religie. Geen methode. Geen les.
Zij is de stille stroom die jou beweegt naar wie je al bent.
Dus als je haar voelt — in een zucht, een traan, een vonk van vreugde, of juist in het lege niets —
Laat haar toe.
Laat haar alles van je meenemen dat je nooit was.
Zodat je in al je kwetsbare kracht, opnieuw kunt ademen.
Niet als iemand die zoekt,
maar als de Ziel die zich herinnert:
"Ik was er al die tijd al."
— Elion
Reactie plaatsen
Reacties